หลายคนยังคงมีคำถามในใจว่า…
“เราสามารถบูชาพญาครุฑ ร่วมกับ พญานาค ได้หรือไม่?“
คำถามที่คาใจหลายๆ คน เพราะนับถือทั้งสอง ไม่ว่า พญานาค หรือ พญาครุฑ เรียกว่า รักพี่เสียดายน้องก็ว่าได้ ข้าพเจ้า เลยค้นหาคำตอบ จากหนังสือ เปิดตำนาน องค์พญาครุฑ วัดโพธิ์ทอง “มหาอำนาจ เจ้าขุมทรัพย์” ของพระอาจารย์วราห์ ปุญญโร แห่งวัดโพธิ์ทอง บางมด กรุงเทพฯ ผู้ซึ่งถือว่า เป็นผู้เปิดตำนานองค์พญาครุฑแห่งกรุงรัตนโกสินทร์ ได้เขียนไว้ในหนังสือ เปิดตำนาน องค์พญาครุฑ หน้า 13 โดยมีใจความดังนี้…
บทสุรปแห่งตำนานพญาครุฑ พญานาค กลับมาดีกันดั่งเดิม
ระยะเวลานับร้อยปีที่พญาครุฑจับเหล่านาคเป็นอาหารโดยการกินเพียงมันขันบริเวณหน้าทองของนาคเท่านั้น กินเสร็จแล้วก็จะโยนร่างนาคทิ้งลงทะเล ทำให้บรรดานาคเหลือจำนวนน้อยลงเป็นอันมาก พญานาคจึงทำข้อตกลงกับพญาครุฑว่า จะส่งนาคมาเป็นเครื่องเซ่นสังเวยวันละหนึ่งตัว เพื่อที่นาคจะได้พ่นน้ำหล่อเลี้ยงบนโลกได้ก่อนที่น้ำจะแห้งหมดไป ซึ่งพญาครุฑได้ตกลงตามนั้น…
บนยอดเขาหิมพานต์เป็นที่อยู่ของท้าวชีมูลเกตุ ผู้ปกครองเหล่าชาวเมืองแห่งนี้ ได้บวงสรวงเพื่อขอโอรสต่อพระกัลปพฤกษ์ เพราะพระองค์มีแต่ธิดาหลายองค์ กาลเวลาผ่านไปพระองค์ได้โอรสจริงๆ จึงตั้งชื่อว่า “ซีมูตวาหนะ” เมื่อเติบโตขึ้นด้วยความมีเมตตา รู้จักการให้ทาน มีความเอื้อเฟื้อผื่อแผ่ ทำให้เจ้าชายชีมูตวาหนะเป็นที่รักของชาวเมืองและคนยากจน แต่ไม่เป็นที่พอใจกับบรรดาญาติๆ ทำให้พระองค์ถูกกลั่นแกล้ง จนเกิดความเบื่อหน่าย ขอสละราชสมบัติกับพระบิดา และเดินทางไปอยู่ยังป่าเขา ท่องเที่ยวไปยังที่ต่างๆ ด้วยคยวามสำราญในจิตใจ วันหนึ่งได้เดินทางมาถึงริมทะเล ได้พบเจอเหล่าทหารจับชายหนุ่มคนหนึ่ง โดยมีหญิงชราผู้เป็นแม่เดินติดตามและร้องไห้ออกมาด้วยความน่าเวทนา ชีมูตวาหนะเห็นดังนั้น ด้วยใจที่มีเมตตา จึงเข้าไปสอบถามได้ความว่า ชายหนุ่มคนนี้เป็นนาคมีชื่อว่า “สังขจูฑะ” ถูกจับมาเพื่อเป็นอาหารแก่พญาครุฑตามข้อตกลงที่พญานาคได้ทำเอาไว้ ด้วยความสงสารมารดาที่ต้องพลัดพรากกับบุตร ชีมูตวาหนะ จึงขอเป็นอาหารของพญาครุฑแทนเอง แต่สังขจูฑะ ไม่ยินยอมเพราะมีใจเด็ดเดี่ยวไม่ต้องการให้ใครมาตายแทน แล้วจึงได้นั่งสวดมนต์ต่อพระผู้เป็นเจ้าก่อนตาย เพื่อให้ความแค้นของพญาครุฑยุติลง ในขณะนั้นพญาครุฑได้เหาะลงมา จึงโฉบเอาชีมูตวาหนะที่ยืนอยู่ไปด้วยเข้าใจผิดคิดว่าเป็นนาค เมื่อสังขจูฑะเห็นดังนั้น จึงติดตามไปเพื่อช่วยชายที่เข้าใจผิดว่าเป็นนาคเพื่อเป็นอาหาร ทันใดนั้นได้เกิดสิ่งมหัศจรรย์บุปผานานาพันธุ์ ร่วงหล่นลงมาจากท้องฟ้าดั่งห่าฝน ทำให้พญาครุฑแปลกใจมีความลังเลสงสัย เมื่อสังขะจูฑะ ติดตามมาจนถึง ได้ร้องบอกพญาครุฑว่าที่จับไปนั้นเป็นมนุษย์จริงๆ ไม่ได้เป็นนาค พญาครุฑจึงหันไปถามชีมูตวาหนะ เมื่อได้รับรู้ความจริงจึงเกิดความเสียใจในสิ่งที่ทำลงไป ชีมูตวาหนะ จึงชี้ช่องทางให้พญาครุฑเลิกทำบาป เลิกการกินบรรดานาคทั้งหลาย ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา พญาครุฑจึงได้เลิกกินนาคเป็นอาหาร และกลับมาเป็นเครือญาติที่ดีต่อกันดังเดิม….
นี้เป็น บทบันทึก ส่วนหนึ่งที่บ่งบอกว่า
พญาครุฑ พญานาค กลับมาดีกันดั่งเดิม
เราสามารถบูชา ร่วมกันได้ อย่างไม่มีปัญหาใดใดครับ
